نهم اردیبهشت

هروز ورودی شهر که می رسم از سرویس پیاده می شم و بقیه راه پیاده به مسیر خابگاه ادامه می دم

 معمولا کارم همیشه همینه ساعت کاریمون از هفت صبح تا 7 شبه! دوزاده ساعت در طول روز کار می کنیم! اکثر شرکتها ساعت کاریشون همینه پتروشیمی ها ، پالایشگاه ها و غیره .

قبلا ساحل دریای اینجا به این قشنگی که الان هست نبود بی روح بود،خیلی  اونقدری که هوس پیاده روی و کنار دریا اومدن نبود .

الان ساحلش خوبه، قشنگه ، دو روز آخر هفته معمولا شلوغ می شه.

فکر نمی کردم عکس ها رو بزارم تو وبلاگم وگرنه حداقا بهتر عکس می گرفتم ببخشید دیگه.

اینم پارک مروارید بهش می گن  یه رستوران روبه رو همین پارک هست به اسم بوف (پارک ساحلی مروارید روبه روی رستوران بوف)

من کلا فوبیا دارم اصلا نمی تونم سوار این کشتیا ( می دونم اینا بهش می گن قایق موتوری که معمولا باهاش می رن ماهیگیری ) بشم و برم وسط آب خوشبحالشون چه کیفی می کنن

اون ساختمون بلنده رو می بینید خوابگاه ما دقیقا کنار همینه .